DODELIJKE SPELLETJES: (TARDI 1993)

EERSTE DRUK 1990, IN KLEUR 240 PAGINA`S

Vier straatkinderen tussen de negen en vijftien jaar plegen een misdrijf. De gevolgen lopen volledig uit de hand. Inspecteur Maringer wordt op de zaak gezet. Hij is een gezette man van middelbare leeftijd en zit aan de drank sinds zijn vrouw er vandoor is gegaan met zijn commissaris. Maringer is de vader van Cat, de leider van de jeugdbende. Relatieproblemen met zijn zoon konden er nog wel bij... De actie speelt zich af in vier dagen, van zaterdag 26 tot dinsdag 29 augustus 1950. Eén dag om te doden, één dag om bang te worden, één dag om te doden en één dag om te sterven.
Et alors? We zouden een boom kunnen opzetten over kinderen uit gebroken en daarbovenop dikwijls kansarme gezinnen die uit verveling misdaden plegen. Maar dat zou toch voor een deel op heersende vooroordelen zijn gebaseerd. Jacques Tardi maakt er op basis van een roman van Geo-Charles Veran een eigen voorstelling van. In tegenstelling tot documentaires in actualiteitsprogramma's en krantenberichten krijg je als lezer nu wél een duidelijk beeld over de achtergrond en leefomstandigheden van criminele schoftjes... van vijftig jaar geleden bovendien, wat is er sindsdien veranderd? Het bestaan in een voorstad zoals Tardi het neerzet is saai en deprimerend. Door de goed uitgewerkte personages, de sfeer en de motoriek van het verhaal leest deze turf van 238 pagina's als een trein.